Reintje de Vos

Ik zit achter de laptop en Roelof kijkt t.v. als hij opeens roept: 'Lammi daar... kijk daar bij het boompje!' Ik zit al een tijd naar het witte scherm van de laptop te kijken en opeens moet ik een dier proberen te zien buiten in het donker. Nou dat lukt dus niet. Ik zie niks. Roelof is opgesprongen vanuit de bank, wijst naar buiten en roept: 'nu is ie daar... bij de Boedha, een vos, zie je hem?' 'Nee, ik zie niks... waar is ie nu dan?' 'Ja, nu loopt hij over het gras, richting Dio' zegt Roelof teleurgesteld dat ik dat beest niet kan zien. Inmiddels sta ik met mijn handen om mijn ogen in het donker te staren naar een vos die ik niet kan zien. Mijn ogen zijn nog half verblind door het witte scherm van de laptop. 'Oo wat jammer dat je dat niet kunt zien. Hij liep hier gewoon over het gazon.' 'Ja sorry, maar ik zie het gewoon niet verdorie!'. De vos schijnt nog steeds op ons gazon te lopen, maar ik zie nog steeds niks. 'Het is een grijs/gele vos, geen bruine' zegt Roelof. Ik draai me om en pak de verrekijker die op de tafel ligt. Bingo! Nu kan ik het beter zien in het donker. Nu zie ik de vos ook! Hij loopt op een drafje over het gazon, springt in de lucht, kijkt richting de kamer en lijkt het goed naar z'n zin te hebben. Een uur later loopt hij doodgemoedereerd vlak voor onze ramen langs.
De volgende avond zitten we met vrienden buiten aan de picknicktafel en warempel, Reintje loopt zonder enige vrees weer de tuin in. Hij kijkt naar ons, wij kijken naar hem. Het is net een grote grijs/gele kat met grote hondenoren en een prachtige, dikke staart. Hij stoort zich niet aan ons, gaat door perkjes en snuffelt bij het tuinhuisje van het zwembad. Met de verrekijker kan ik zien waar hij loopt.
Vlak voor ik naar bed ga loopt hij nog een keer over ons terras vlak voor de ramen van de kamer langs...
De 3e avond op rij, zit ik met Tom in de schemering buiten te kletsen als ik opeens iets vanuit mijn ooghoek zie bewegen. Ik kijk, en kan mijn ogen niet geloven... op 5 meter afstand staat het vosje met belangstelling naar ons te kijken. Ongelooflijk! Tom ziet aan mijn gezicht dat ik iets bijzonders zie en kijkt om. Hij ziet voor het eerst van zijn leven een vos en nog heel dichtbij ook. Wat een prachtig dier... hij draait zich om en rent over het gazon naar het zwembad, het bloemperkje en voelt zich zo te zien compleet op zijn gemak. Reintje is nog een tijd in de tuin aan het spelen, daarna verdwijnt hij uit het zicht. Een kwartiertje later horen we de honden van de buren aanslaan. 'Hij is nu bij de buren en die zijn daar niet blij mee omdat ze kippen hebben' zeg ik tegen Tom. We schieten beiden in de lach.
De volgend ochtend zie ik dat hij aan het oefenen is geweest om een hol te graven, er zijn diverse kuiltjes in het zand gemaakt. Ik weet niet of ik blij moet zijn met zijn bezoekjes of dat we hem verjagen moeten. Ik wacht het nog maar even af... Eén ding is zeker, vossen zijn prachtige dieren, heel nieuwsgierig, maar ook knap brutaal. Jammer dat het te donker was om een foto te maken, trouwens Reintje was ook veel te druk om vast te leggen op foto. Ik ben benieuwd of hij nog terug komt...
 
De jonge vogeltjes die hun nestje in de bloempot hadden, zijn gisteren uitgevlogen. Roelof ging voorzichtig de bloem water geven zoals hij elke dag al deed, toen ze alle 4 tegelijk uit het nest de dennenboom in vlogen.
De oudervogels waren de hele dag al bezig om hun kroost te stimuleren om uit het nest te vliegen. Het lukte hun niet, maar met een beetje hulp van Roelof gingen ze uiteindelijk toch maar de wijde wereld in. Ik hoop dat we ze nog regelmatig terug mogen zien!