Vogelexplosie en Harry

Het is de langste dag van het jaar met de kortste nacht. Dat is maar goed ook als ik zo eens bekijk hoe druk alle vogels het op het moment hebben. We hebben hier een complete vogelexplosie. 's Morgens en laat in de middag is het spitsuur bij het vogelbadje voor de dagelijkse spetterbeurt. Soms zitten er 3 of 4 vogels in dat kleine schaaltje. Roelof moet steeds vaker water bijvullen omdat er de hele dag gebruik van wordt gemaakt. Als die grote appelvinken gaan badderen, spettert het water alle kanten op en is de schaal zo weer leeg. De appelvinken accepteren hooguit een andere vink maar andere vogels willen ze niet in de buurt. Die worden meteen agressief verjaagd, wat nogal op onze lachspieren werkt. We hebben er inmiddels een andere - iets diepere - schaal bijgezet. Net buiten de omheining hebben we een grote diepe bak met water neergezet voor de reeën, met een plankje erin voor de vogels. Zij weten precies dat en hoe ze op het plankje moeten gaan zitten, anders verzuipen ze. Ook daar is het een drukte van belang. We vinden overal nesten. In het raamkozijn, in een bloempot, een bloembak, een rieten mandje, op een balk in de schuur... je kunt het zo gek niet bedenken of je komt wel ergens weer wat tegen. Het nest maken doen ze razendsnel en voor je het weet liggen er eieren in. We hebben al een paar nestjes gevonden die een eerste probeersel waren van voor het eerst broedende vogels. Ze waren gemaakt van pluizen en mos en hadden totaal geen stevigheid. Ze vielen dan ook pardoes uit de boom, gelukkig zonder eitjes erin. Het vogeltje die in de bloempot een nest heeft gemaakt, is dezelfde als vorig jaar. De bloempot waar hij zijn nest in heeft gemaakt, hangt aan de dakgoot van ons huis. Zijn nest is niet te bereiken voor katten of andere rovers en het blijft droog in geval van regen. Gisteren had hij een joekel van een larve te pakken die hij minuten lang doodsloeg op een omgekeerde schaal. Nou, die larve was echt wel dood! We vroegen ons af hoe dat kleine jong van hem dat dier naar binnen moest werken... En elke keer zijn we stomverbaasd hoe die kleine vogel (tjif-tjaf misschien) met hoge snelheid  en precisie die bloempot inschiet. Een waar kunststukje.
    
Vanmorgen zag ik Harry door de tuin rennen. Harry is 'onze' eekhoorn die heel brutaal walnoten uit de mand steelt die in de overkapping staat. Hij mag dat doen. Ik zag hem bij het zwembad over het gras rennen richting het bloemenperkje. Moeiteloos sprong hij op de rand van het vogelbadje en ging drinken. Meteen kwam er een koolmees aan die dit niet pikte van hem. In duikvluchten probeerde de koolmees Harry in de staart te pikken. Toen Harry genoeg gedronken had, rende hij over het gras naar het bos, achterna gezeten door de koolmees die hem onophoudelijk in zijn staart probeerde te pikken. Een prachtig, maar ook lachwekkend gezicht. In het bos zocht Harry de veiligheid van een boom op, en de koolmees vloog tevreden terug naar het kersenboompje. Het vogeltje wilde Harry niet in 'hun' vogelbadje, dat is blijkbaar speciaal voor de vogels bestemd. Dat liet hij duidelijk merken!
Wat heerlijk dat we dit allemaal maar zo kunnen zien vanuit onze woonkamer!